محمد رضا عظیمی؛ زینب مندعلی زاده؛ کریم زهره وندیان
چکیده
هدف: هدف مقاله حاضر، شناسایی موانع راه‌اندازی استارتاپ‌های ورزشی و ارائه راهکار بود.روش‌شناسی: پژوهش حاضر کیفی و از نظر هدف، کاربردی بود. جهت گردآوری داده‌ها از مطالعات کتابخانه‌ای و پرسش‌نامه دلفی استفاده شد. جامعه آماری، اساتید مدیریت ورزشی، متخصصان در پارک علم و فناوری و استارتاپ‌ها و صاحبان باشگاه‌های ورزشی در سطح استان ...
بیشتر
هدف: هدف مقاله حاضر، شناسایی موانع راه‌اندازی استارتاپ‌های ورزشی و ارائه راهکار بود.روش‌شناسی: پژوهش حاضر کیفی و از نظر هدف، کاربردی بود. جهت گردآوری داده‌ها از مطالعات کتابخانه‌ای و پرسش‌نامه دلفی استفاده شد. جامعه آماری، اساتید مدیریت ورزشی، متخصصان در پارک علم و فناوری و استارتاپ‌ها و صاحبان باشگاه‌های ورزشی در سطح استان همدان بودند. با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، 30 نفر در پنل دلفی مشارکت کردند. با توجه به ضریب هماهنگی کندال، رویکرد دلفی در دور سوم خاتمه یافت.یافته‌ها: نتایج نشانداد که موانع راه‌اندازی استارتاپ‌های ورزشی شامل موانع مدیریتی، موانع فرهنگی اجتماعی، موانع سرمایه انسانی، موانع حقوقی-قانونی، موانع ساختاری-تجاری و موانع محیطی بود و در نهایت راهکارهای متناسب با موانع پیشنهاد شد.نتیجه‌گیری: به نظر میرسد مجموعه عوامل مدیریتی، فرهنگی اجتماعی، موانع سرمایه انسانی، موانع ساختاری- تجاری، حقوقی- قانونی و شرایط محیطی از جمله موانع تشکیلدهنده راه‌اندازی در یک اکوسیستم استارتاپی ورزشی را تشکیل دهد و در این راستا، با توجه به راهکارها، حمایت سازمانها و نهادها از استارتاپ‌ها ضروری به نظر میرسد.
زینب مندعلی زاده؛ کریم زهره وندیان
چکیده
هدف: هدف این پژوهش، شناسایی عوامل نقش پذیر بر جایگاه آموزشی رشته کارشناسی علوم ورزشی از منظر یادگیری کارآفرینانه بود.روش‌شناسی: روش پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی هرمونوتیک بود. مشارکت کنندگان شامل دانشجویان و استادان رشته علوم ورزشی دانشگاه های دولتی بودند که 23 نفر انتخاب شدند. نمونه گیری هدفمند بود و تا رسیدن به ...
بیشتر
هدف: هدف این پژوهش، شناسایی عوامل نقش پذیر بر جایگاه آموزشی رشته کارشناسی علوم ورزشی از منظر یادگیری کارآفرینانه بود.روش‌شناسی: روش پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی هرمونوتیک بود. مشارکت کنندگان شامل دانشجویان و استادان رشته علوم ورزشی دانشگاه های دولتی بودند که 23 نفر انتخاب شدند. نمونه گیری هدفمند بود و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه داشت. ابزار مورداستفاده، مصاحبه عمیق و باز بود. تحلیل داده ها با استفاده از رویکرد کدگذاری تحلیلی بود. اعتمادپذیری از طریق از مشارکت بلندمدت و همه‌جانبه نگری مآخذ داده تعیین شد و ضریب توافق درصدی 83 درصد به دست آمد.یافته‌ها: 49 مضمون فرعی و 8 مضمون اصلی از مصاحبه ها شناسایی شد. مضامین اصلی از قبیل؛ شناخت زمینه های کارآفرینی در شرایط تجربی، ساختار دانشگاهی، محتوا و کیفیت برخی دروس، همکاری بین نهادی، دانش و نگرش استادان، بازنگری عنوان و محتوای درسی، فرایند انتقال آموزشی دروس و تقویت فرایند عملی یادگیری به عنوان عوامل اثرگذار بر یادگیری کارآفرینانه در دانشکده ها عنوان شد. نتیجه‌گیری: مهمترین مسئله، برنامه های آموزشی است که رویکردها و سرفصل های صرفاً تئوری، نمی تواند جایگاهی به‌منظور تقویت یادگیری کارآفرینانه در بین دانشجویان داشته باشد و بازنگری جامع و اصولی برنامه ها و شیوه آموزش به‌منظور تقویت دانش، نگرش و مهارت و انطباق این آموزش ها با نیازهای جامعه می تواند رشته علوم ورزشی را در جهت توسعه و پویایی کارآفرینانه قرار دهد.
زینب مندعلی زاده؛ محمد احسانی؛ هاشم کوزه چیان؛ حبیب هنری
چکیده
هدف: هدف مقاله حاضر مطالعه مفهوم توسعه پایدار ورزش، موانع و ارائه راهکارهایی برای رسیدن به توسعه پایدارِ ورزش است.روش‌شناسی: روش تحقیق حاضر توصیفی و کیفی است. در این راستا، از مطالعات کتابخانه‌ای و مصاحبه با استادان مدیریت ورزشی، مدیران ورزشی، ورزشکاران و مربیان ورزش استفاده شد. تعداد مشارکت‌کنندگان در تحقیق 14 نفر بود. استراتژی ...
بیشتر
هدف: هدف مقاله حاضر مطالعه مفهوم توسعه پایدار ورزش، موانع و ارائه راهکارهایی برای رسیدن به توسعه پایدارِ ورزش است.روش‌شناسی: روش تحقیق حاضر توصیفی و کیفی است. در این راستا، از مطالعات کتابخانه‌ای و مصاحبه با استادان مدیریت ورزشی، مدیران ورزشی، ورزشکاران و مربیان ورزش استفاده شد. تعداد مشارکت‌کنندگان در تحقیق 14 نفر بود. استراتژی نمونه‌گیری موارد حاد بود که در این رابطه از تحلیل محتوای مصاحبه‌ها استفاده شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که رسیدن توسعه پایدار ورزش در راستای توجه به ابعاد اقتصادی، اجتماعی و عوامل نهادی با هدف مشارکت اجتماعی محقق می‌شود. از دیگر نتایج تحقیق دسته‌بندی موانع پایداری در توسعه ورزش به موانع مدیریتی، ساختاری، محیطی، نگرشی-رفتاری و قانونی- حقوقی بود. راهکارهای توسعه پایدار که توسط صاحبنظران مطرح شد عبارت از تدوین برنامه راهبردی متناسب با تغییرات محیطی، تصویب مصوبات برنامه‌های از طریق نهادهای قانونی و حقوقی از جمله مجلس شورای اسلامی، متناسب ساختن ساختار ورزش با قوانین بین‌المللی و برطرف کردن خلأ قانونی در ورزش از طریق حقوقدانان بودند.نتیجه‌گیری: توجه مدیران و سیاست‌مداران و مشارکت تمامی نهادها می‌تواند زمینه را برای توسعه اهداف پایداری در توسعه ورزش و اثرات اقتصادی و اجتماعی در جامعه و نهادها فراهم آورد.
