چکیده
هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی نقش ورزش در توسعه پایدار زیست‌محیطی انجام شد.
روش‌شناسی: روش تحقیق از منظر هدف توسعه‌ای- کاربردی است و جهت گردآوری دادهها از روش تحقیق کیفی از نوع اکتشافی استفاده شده است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران رده بالای سازمان‌های ورزشی (اعم از کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و کلیه فدراسیون‌های ورزشی)، متخصصان و اساتید خبره مدیریت ورزشی در سطح ایران و همچنین برخی از مدیران سازمان حفاظت محیط‌زیست ایران بود که 13 نفر از آنان با استفاده از نمونه‌گیری هدفمند و تکنیک گلوله‌برفی به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها مصاحبه نیم‌ساختاریافته بود. تحلیل دادهها به روش تئوری داده‌بنیاد از طریق فرآیند کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که الگوی توسعه پایدار زیست‌محیطی مبتنی بر ورزش متشکل از 211 مفهوم و 26 مقوله فرعی است که عوامل علّی شامل 4مقوله، بسترها و زمینه‌ها 4مقوله، عوامل مداخله‌گر 5مقوله، راهبردها 8مقوله، پیامدها 4 مقوله و نیز پدیده محوری شامل 1مقوله است.
نتیجه‌گیری: نتایج مدل نشان میدهند که توسعه پایدار زیست‌محیطی مبتنی بر ورزش از آینده‌نگری، ارزش‌های زیست‌محیطی ورزش، الزامات زیست‌محیطی ورزشی، جنبش سبز ورزشی، عوامل آموزشی و پژوهشی، ارتباطی و ترویجی، اقتصادی، ساختاری و مدیریتی تاثیر می‌پذیرد و همچنین می‌تواند منجر به بهره‌وری سبز ورزشی و کیفیت زندگی و رفاه شهروندان شود.
کلیدواژه‌ها
)