افسانه کیخسروی؛ محمدرضا معین فرد؛ محمدرضا حامدی نیا؛ پروین شوشی نسب
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضربررسی موانع و محدودیت‌های توسعه ورزش هندبال در شهرستان سبزوار و ارائه راهکارهای توسعه پایدار بود.روش‌شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی بود و به شکل میدانی انجام شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساختهای بود که پس از تأیید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت (95/0=α). جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان، ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضربررسی موانع و محدودیت‌های توسعه ورزش هندبال در شهرستان سبزوار و ارائه راهکارهای توسعه پایدار بود.روش‌شناسی: این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی بود و به شکل میدانی انجام شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه محقق ساختهای بود که پس از تأیید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت (95/0=α). جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان، متخصصین و مربیان صاحب‌نظر در حوزه هندبال بودند (250 نفر). روش نمونه‌گیری به صورت هدفمند بود. از آزمون کلموگروف اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن توزیع داده‌ها، برای تعیین معناداری تفاوت بین دیدگاه‌های گروه‌های پاسخدهنده از آزمون ولچو برای بررسی دیدگاه‌های گروه‌های پاسخدهنده از آزمون تعقیبی دانت استفاده شد. برای اولویت‌بندی موانع و گویه‌ها از آزمون تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. پس ازتجزیه و تحلیل اطلاعات به تعیین راهکارهای توسعه پایدار بر اساس روش دلفی پرداخته شد.یافته‌ها: صنعتی نبودن شهر سبزوار و محدودیت در پشتیبانی مالی از بخش صنعتی، ضعف مدیریت در فدراسیون هندبال و هیئت هندبال سبزوار، عدم استفاده از مربیان باتجربه، متخصص و متعهد در هندبال شهرستان، عدم وجود سازوکاری جهت تشویق و تقدیر از افراد و دست‌اندرکاران و حامیان ورزش هندبال شهرستان و عدم استفاده بهینه از اماکن و تأسیسات ورزشی موجود مهم‌ترین موانع توسعه هندبال از دیدگاه پاسخ‌دهندگان بوده است. نتیجه‌گیری: بهرهگیری از بخش خصوصی، استفاده از نیروهای متخصص، شایسته و باتجربه، حمایت از نشریات ورزشی محلی و راهاندازی سایتهای اینترنتی مختص هندبال و بهرهبرداری مناسب از اماکن و تأسیسات ورزشی از جمله راهکارهای پیشنهاد شده می‌باشد.
محمدرضا معین فرد؛ پروین شوشی نسب؛ انوشیروان کاظم‌نژاد
دوره 3، شماره 2 ، آذر 1393، ، صفحه 1-17
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر ارائۀ راهبردهای توسعۀ صنعت گردشگری ورزشی تفریحی در ایران است. روش‌شناسی: روش انجام پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی بود. جامعۀ آماری متشکل از دویست نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها در دو حوزه گردشگری و ورزش و همچنین مدیران عالی فدراسیون‌ها، وزارتخانه ورزش و جوانان و کمیتۀ ملی المپیک و مدیران عالی سازمان ...
بیشتر
هدف: هدف از پژوهش حاضر ارائۀ راهبردهای توسعۀ صنعت گردشگری ورزشی تفریحی در ایران است. روش‌شناسی: روش انجام پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- تحلیلی بود. جامعۀ آماری متشکل از دویست نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها در دو حوزه گردشگری و ورزش و همچنین مدیران عالی فدراسیون‌ها، وزارتخانه ورزش و جوانان و کمیتۀ ملی المپیک و مدیران عالی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شهر تهران بودند. انتخاب نمونۀ آماری به‌صورت کل شماری بود. یافته‌ها: با مطالعۀ وضعیت موجود صنعت گردشگری ورزشی کشور و با استفاده از نظرات اعضای شورای راهبردی پرسشنامه تنظیم گردید. برای تعیین معنی‌داری گویه‌ها از آزمون دوجمله‌ای و برای رتبه‌بندی این گویه‌ها از آمار توصیفی استفاده شد. یافته‌های پژوهش حاکی از معنیدار بودن 11 قوت، 14 ضعف، 8 فرصت و 10 تهدید درگردشگری ورزشی تفریحی در ایران بود. با مقایسۀ زوجی قوت‌ها، ضعف‌ها، فرصت‌ها و تهدیدهای شناخته شده و سود جستن از نظرات اعضای شورای راهبردی پژوهش، هشت راهبرد جهت توسعۀ گردشگری ورزشی تفریحی در ایران پیشنهاد گردید. این راهبردها عبارت‌اند از: توسعۀ استراتژی برگزاری رویدادهای ورزشی ملی و بین‌المللی در مناطق دارای ظرفیت گردشگری ورزشی تفریحی، ایجاد سایتهای مخصوص گردشگری ورزشی تفریحی در مناطق مختلف کشور، تدوین سایتهای اینترنتی جهت تبلیغ و بازاریابی جاذبه‌های ورزشی تفریحی، تدوین نظامی جهت جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی در گردشگری ورزشی تفریحی، تدوین و اجرای نظامی جامع جهت آنالیز و ارزیابی مداوم فواید مختلف گردشگری ورزشی تفریحی برای کشور، معرفی صنعت گردشگری ورزشی تفریحی به جامعه با انجام تبلیغات و بازاریابی در این زمینه، ایجاد نظامی جهت معرفی جاذبه‌های گردشگری ورزشی تفریحی در حاشیۀ رویدادهای ورزشی، پرورش نیروهای متخصص مدیریتی در بخش‌ها، نهادها و سازمان‌های مرتبط با گردشگری ورزشی و تدوین نظام جامع خصوصی‌سازی گردشگری ورزشی با توجه به سیاست‌های اصل 44. نتیجه‌گیری: در مجموع با توجه به اهمیت گردشگری ورزشی مدیران و برنامه‌ریزان بخش گردشگری و ورزش کشور باید اهتمام لازم را در جهت توسعه و بالندگی این صنعت از خود نشان دهند. در این میان از تعامل آگاهانه و سازنده‌ای که باید میان بخش‌ها، نهادها و سازمان‌های مختلف مؤثر و ذینفع در توسعه گردشگری ورزشی وجود داشته باشد نباید غافل ماند. واژه‌های کلیدی: صنعت گردشگری، گردشگری ورزشی، جاذبه‌های ورزشی.
