چکیده

چکیده
هدف: هدف از این پژوهش تحلیل کانونی رابطۀ حمایت اجتماعی و بی‌انگیزگی دانش‌آموزان دوم و سوم متوسطه از مشارکت در فعالیت‌های تربیت‌بدنی مدارس بوده است.
روش‌شناسی: این پژوهش توصیفی همبستگی و از نوع پیمایشی است که به شکل میدانی انجام شده است. 381 نفر از دانش آموزان کلاس های دوم و سوم مقطع متوسطۀ شهرستان بوکان به روش تصادفی، خوشه ای، چندمرحله ای به عنوان نمونه‌های آماری انتخاب شدند و مقیاس رفتار بین‌فردی پلیتر و همکاران (2008) با پایایی (81/0=α) و پرسشنامۀ بی انگیزگی در تربیت بدنی شن و همکاران (2010) با پایایی (78/0=α) را پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش همبستگی کانونی (بنیادی) استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که حمایت از استقلال با ارزشمند نبودن فعالیت‌ها (130/0=r؛ 05/0>p) و جذاب نبودن فعالیت‌ها (166/0=r؛ 05/0>p) رابطۀ منفی و معنی‌داری دارد. حمایت از شایستگی با کمبود توانایی (135/0=r؛ 05/0>p)، تلاش ناکافی (133/0=r؛ 05/0>p)، ارزشمند نبودن فعالیت‌ها (197/0=r؛ 01/0>p) و جذاب نبودن فعالیت‌ها (202/0=r؛ 01/0>p) رابطۀ منفی و معنی‌داری دارد و حمایت از تعلق با کمبود توانایی (110/0=r؛ 05/0>p)، تلاش ناکافی (108/0=r؛ 05/0>p)، ارزشمند نبودن فعالیت‌ها (157/0=r؛ 01/0>p) و جذاب نبودن فعالیت‌ها (178/0=r؛ 01/0>p) رابطۀ منفی و معنی‌داری دارد. همچنین، تحلیل کانونی یک مجموعۀ معنی‌دار را بین حمایت اجتماعی و بی‌انگیزگی دانش‌آموزان نشان داد که در آن، مجموعۀ حمایت اجتماعی 19 درصد از تغییرات مجموعۀ بی‌انگیزگی را تبیین می‌کند.
نتیجه‌گیری: دبیران تربیت‌بدنی که محیط حمایتی برای دانش‌آموزان فراهم کنند، می‌توانند بر بی‌انگیزگی دانش‌آموزان تاثیر بگذارند و مشارکت آنان را در فعالیت‌های تربیت‌بدنی افزایش دهند.
واژه‌های کلیدی: انگیزش، حمایت اجتماعی، تربیت‌بدنی، تحلیل کانونی‌.