چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی و تعیین روایی و پایایی مقیاس اندازه‌گیری منش پهلوانی در بازیکنان لیگ برتر فوتبال انجام ‌شده است.
روش‌شناسی: از میان کلیه بازیکنان شاغل در لیگ برتر فوتبال ایران(396=N)  در فصل 90-91، تعداد 162 نفر انتخاب شدند. روش نمونه‌گیری پژوهش حاضر در مرحله انتخاب تیم‌ها، در دسترس و سپس در مرحله انتخاب بازیکنان به‌صورت تمام شمار بود. از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی برای دسته‌بندی سؤالات پرسشنامه و برای بررسی کفایت مدل نیز از شاخص و نتایج آزمون بارتلت استفاده شد. برای آزمون فرضیات پژوهش از آزمون­های کولموگروف-اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن داده­ها، t  یک نمونه‌ای، تحلیل عاملی اکتشافی، و برای برازش مدل از تحلیل عاملی تأییدی (به‌صورت دو مرحله‌ای) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آموس نسخه 18 و همچنین SPSS نسخه 16 در سطح معنی‌داری 05/0 P≤ مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که مقیاس اندازه‌گیری منش پهلوانی از روایی سازه، ساختار عاملی و ثبات درونی مطلوبی برخوردار است. همچنین ، میانگین نمره کلی منش پهلوانی بازیکنان لیگ برتر 72/12±59/73 بود و میانگین نمره خرده مقیاس‌های منش پهلوانی در سطح متوسطی ارزیابی ‌شد. در میان بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران ، تیم پیکان کمترین و تیم پاس همدان بیشترین میزان نمره منش اخلاقی را داشتند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های تحقیق و تأیید مطلوبیت مقیاس اندازه‌گیری منش پهلوانی و همچنین بومی بودن آن پیشنهاد می‌شود در سنجش‌های آتی از این مقیاس نیز جهت بررسی منش پهلوانی ورزشکاران استفاده شود.