رحیم رمضانی‌نژاد؛ سید موسی کافی؛ نرگس جهانی راد؛ محمد ریحانی
دوره 5، شماره 2 ، آذر 1395، ، صفحه 127-145
چکیده
هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی عوامل استرسزای ورزشکاران تیمهای منتخب ملی ایران بود.روششناسی پژوهش: جامعه آماری تحقیق را 85 نفر از ورزشکاران تیمهای ملی ایران در رشتههای گروهی بسکتبال، والیبال، فوتبال، فوتسال و هندبال تشکیل میداد. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد که در مجموع 71 ورزشکار (83 درصد) در تحقیق شرکت ...
بیشتر
هدف: هدف تحقیق حاضر، بررسی عوامل استرسزای ورزشکاران تیمهای منتخب ملی ایران بود.روششناسی پژوهش: جامعه آماری تحقیق را 85 نفر از ورزشکاران تیمهای ملی ایران در رشتههای گروهی بسکتبال، والیبال، فوتبال، فوتسال و هندبال تشکیل میداد. نمونه آماری برابر با جامعه آماری در نظر گرفته شد که در مجموع 71 ورزشکار (83 درصد) در تحقیق شرکت کردند. پرسشنامه محقق ساخته عوامل استرسزای ورزشکاران با مطالعه مبانی نظری و در یک فرآیند اکتشافی تنظیم و با استفاده از روش تحلیل عاملی اکتشافی، دوازده خرده مقیاس شناسایی شد. برای آزمون فرضیههای تحقیق از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی، آزمون تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنیداری 05/0 ≤ p استفاده شد. بر اساس تحلیل عاملی، 65 گویه با بار عاملی 30/0 در دوازده عامل طبقهبندی گردید.یافتههای پژوهش: نتایج تحقیق نشان داد عوامل آسیب‌دیدگی جسمانی، وضعیت جسمانی، مسائل شخصی و اجتماعی، تعارض با مربی، جوّ تیم، پیروزی و برنده شدن، یکنواختی و روحیه نداشتن، فشار زمان، ابهام و عدم اطمینان، انتظار پیشرفت، فشار تمرین و رسانه و استرس داخل زمین بیشترین نقش را در ایجاد استرس ورزشکاران دارند و تفاوت اولویت این عوامل نیز معنیدار بود.نتیجه‌گیری: به‌طور خلاصه، اولویت عامل استرسزای آسیب‌دیدگی جسمانی، وضعیت جسمانی و مسائل شخصی و اجتماعی نشان میدهد که مدیریت تمرینات و رقابتهای ورزشی، پیشگیری و درمان آسیبهای بدنی و مهارتهای ارتباطی و میان فردی ورزشکاران به توجه بیشتری نیاز دارند.
