مهران نصیری؛ فریده اشرف گنجویی؛ عبدالرضا امیرتاش؛ حمید سجادی هزاوه
چکیده
هدف: در این پژوهشتعیین و اولویتبندی شاخصهای استعدادیابی فوتبال ایران از دیدگاه مدرسان ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا مورد بررسی قرار گرفته است.روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است؛ جهت جمعآوری اطلاعات از پرسشنامهی دوستداری و همکاران (1391) که روایی صوری آن به تایید متخصصان تربیت بدنی و علوم ورزشی رسیده بود، استفاده ...
بیشتر
هدف: در این پژوهشتعیین و اولویتبندی شاخصهای استعدادیابی فوتبال ایران از دیدگاه مدرسان ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا مورد بررسی قرار گرفته است.روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی است؛ جهت جمعآوری اطلاعات از پرسشنامهی دوستداری و همکاران (1391) که روایی صوری آن به تایید متخصصان تربیت بدنی و علوم ورزشی رسیده بود، استفاده شد. پایایی درونی پرسشنامه به روش آلفای کرونباخ (82/0) بدست آمد. جامعه آماری را 122 نفر از مدرسان ایرانی کنفدراسیون فوتبال آسیا که به صورت هدفمندوکل شمار در نظرگرفته شده بودند، تشکیل دادند. از روش‌های آمار توصیفی برای توصیف متغیرها و از آمار استنباطی (فریدمن) برای آزمون فرضیههای تحقیق در سطح معناداری (05/0 ≥ P) استفاده شد.یافته‌ها: نشان داد در استعدادیابی فوتبال به ترتیب اولویت شاخص مهارتی- تکنیک انفرادی (43/5)، شاخص مهارتی- تاکتیک انفرادی (93/4)، شاخص آنتروپومتریک(30/3)، شاخص روانشناختی(19/3)، شاخص جسمانی–حرکتی(72/2) و شاخص جامعه شناختی(43/1) از اهمیت برخوردارند. در شاخص مهارتی- تکنیک انفرادی، کنترل توپ(68/3)، شاخص مهارتی- تاکتیک انفرادی، حرکات بدون توپ(18/4)، شاخص آنتروپومتریک،قد(84/4)، شاخص روانشناختی، قدرت تصمیمگیریوانتخاب(82/3)،شاخصجسمانی–حرکتی،سرعت(12/4)ودر شاخص جامعهشناختی، روحیه کارتیمی(89/3) به عنوان مهمترین عوامل بدست آمدند.نتیجه‌گیری: مربیان و متولیان استعدادیابی فوتبال میبایست جهت کشف و انتخاب بازیکنان مستعد به کلیهی شاخصهای استعدادیابی توجه نمایند؛ زیرا مجموع این شاخصها و زیر شاخصهای آنها موفقیت برنامههای استعدادیابی را بیشتر خواهد کرد.
