سید حسن هراتی؛ فریده اشرف گنجویی؛ عبدالرضا امیرتاش؛ زینت نیک آئین
چکیده
هدف: نظر به این که امنیت برگزاری مسابقات والیبال از اهمیت بالایی برخوردار است، پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی ارتقای امنیت سالن‌های والیبال ایران انجام شده است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی اکتشافی بود که تعداد 115 نفر از مدیران و دست‌اندرکاران سالن‌های والیبال ایران، رؤسا و کارشناسان هیئت‌های والیبال استان‌ها و نیز اساتید ...
بیشتر
هدف: نظر به این که امنیت برگزاری مسابقات والیبال از اهمیت بالایی برخوردار است، پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی ارتقای امنیت سالن‌های والیبال ایران انجام شده است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی اکتشافی بود که تعداد 115 نفر از مدیران و دست‌اندرکاران سالن‌های والیبال ایران، رؤسا و کارشناسان هیئت‌های والیبال استان‌ها و نیز اساتید متخصص در زمینه اماکن و رویدادهای ورزشی و خشونت و پرخاشگری به پرسشنامه‌ی تعدیل یافته امنیت ورزشگاه (فرجی، 1393) پاسخ دادند. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده روش‌های آماری تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که الگوی امنیت سالن‌های والیبال ایران حول چهار محور اصلی شامل مدیریت و برنامه‌ریزی مسابقه، حفاظت فیزیکی ورزشگاه، زیرساختار و پرسنل و کارکنان به ترتیب با بارهای عاملی 94/0، 84/0، 84/0 و 83/0 قرار می‌گیرد. همچنین عامل فرعی فناوری بیشترین بار عاملی (89/0) را برای زیرساختار ، عامل فرعی کنترل مواد سمی و شیمیایی ورزشگاه بیشترین بار عاملی (91/0) را برای حفاظت فیزیکی، عامل فرعی آموزش و تمرین بیشترین بار عاملی (85/0) را برای پرسنل و کارکنان و در نهایت عامل فرعی مدیریت ریسک و بحران بیشترین بار عاملی (87/0) را برای مدیریت و برنامه‌ریزی مسابقه داشت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج باید بیان کرد که توسعه امنیت سالن‌های والیبال کشور در گرو مدیریت و برنامه‌ریزی صحیح قرار دارد. به همین دلیل توجه بر مفاهیم عملیاتی مدیریت بحران، مدیریت ارتباطات و تعاملات، کیفیت خدمات روز مسابقه و نیز اقدامات فرهنگی از الزامات مؤثر در حوزه امنیت سالن‌های والیبال ایران است.
