چکیده
پژوهش حاضر با هدف تاثیر شایستگی های محوری بر نوآوری سازمان های ورزشی با بررسی نقش میانجی سرمایه فکری انجام گرفت. این تحقیق از نظر موضوع در حیطه مطالعات همبستگی، از نظر ماهیت، در حیطه تحقیقات توصیفی قرار دارد. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران و کارشناسان خبره وزارت ورزش و جوانان، فدراسیون های ورزشی و کمیته ملی المپیک بود (1200=N). با توجه به حداقل نمونه مورد نیاز در جدول کرجسی مورگان، حجم نمونه 291 نفر تعیین شد که به روش طبقه ای نمونه گیری انجام گرفت. از چهار پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه شایستگی های محوری قاسمی و همکاران (1393)، پرسشنامه سرمایه فکری بونتیس و همکاران (2000) و پرسشنامه نوآوری سازمانی جیمنز- و همکاران (2008) استفاده شد. برای تایید روایی صوری و محتوایی پرسشنامه از نظرات اساتید راهنما و چند تن از اساتید مدیریت ورزشی استفاده شد. پایایی پرسشنامه نیز با اجرای آزمایشی بر روی 30 نفر از اعضای جامعه تحقیق و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ تائید شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و در سطح آمار استنباطی از آزمون های کلموگروف اسمیرنف، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم‌افزار SPSS نسخه 26 و مدل معادلات ساختاری در نرم‌افزار Amos نسخه 24 استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که بین شایستگی‌های محوری و نوآوری، شایستگی‌های محوری و سرمایه فکری و بین سرمایه فکری و نوآوری در سازمان های ورزشی کشور ارتباط معناداری وجود دارد. همچنین، شایستگی‌های محوری بر نوآوری، اثر مستقیم؛ بعلاوه سرمایه فکری بر نوآوری در سازمان‌های ورزشی به صورت غیرمستقیم اثر مثبت معناداری دارد.
کلیدواژه‌ها
)