بهمن طیبی؛ امین دهقان قهفرخی
چکیده
هدف: هدف ، بررسی وضعیت آمایش سرزمین چهار رشته ورزشی رزمی المپیکی کشتی، تکواندو، جودو، بوکس بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع آمیخته انتخاب شد. برای شناسایی شاخص‌های آمایش از مبانی نظری و مصاحبه‌های کیفی با نخبگان تا رسیدن به اشباع نظری استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی 28 نفر از کارشناسان معاونت ورزش قهرمانی و امور استانهای وزارت ...
بیشتر
هدف: هدف ، بررسی وضعیت آمایش سرزمین چهار رشته ورزشی رزمی المپیکی کشتی، تکواندو، جودو، بوکس بود.روش شناسی: روش تحقیق از نوع آمیخته انتخاب شد. برای شناسایی شاخص‌های آمایش از مبانی نظری و مصاحبه‌های کیفی با نخبگان تا رسیدن به اشباع نظری استفاده شد. جامعه آماری در بخش کیفی 28 نفر از کارشناسان معاونت ورزش قهرمانی و امور استانهای وزارت ورزش، روسای فدراسیون‌های مربوطه و اساتید دانشگاهی بودند. در بخش کمی، برای وزن دهی به شاخص‌های آمایش از روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و از روش تاکسونومی عددی به منظور شناسایی وضعیت آمایش سرزمین استفاده شد که با توجه به ضریب توسعه یافتگی، استانهای کشور در هر یک از رشته‌های ورزشی اولویت‌بندی شدند. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد تنها 6/14 درصد از مناطق کشور در رشته های رزمی المپیکی توسعه یافته‌اند و 4/85 درصد کمتر توسعه یافته یا توسعه نیافته‌اند. همچنین کشتی با 8/25 درصد توسعه یافتگی بهترین وضعیت و تکواندو با 06/0 درصد بدترین وضعیت را در بین رشته داراست. بوکس در استان کرمانشاه، تکواندو در تهران، جودو در خراسان رضوی و کشتی در مازندران بهترین وضعیت را داشتند. بوکس در هرمزگان، تکواندو در قم، جودو در بوشهر و کشتی در سمنان ضعیف ترین وضعیت را داشتند.نتیجه گیری : برای کسب مدال بیشتر باید بر 6/14 درصد استانهای توسعه یافته تمرکز بیشتری نمود و اولویت توجه به ترتیب با رشته های ورزشی کشتی، بوکس، جودو و تکواندو می باشد.واژه‌های کلیدی: آمایش سرزمین، آمایش ورزشی، توسعه ورزش، ورزش رزمی
