سعیده رضوی؛ نیما ماجدی؛ فریبا محمدیان
چکیده
هدف: هدف از این پژوهش تحلیل اثر نقشهای رسانه اجتماعی بر مشارکت ورزشی با میانجی انواع قابلیتهای مشارکتی است.روش‌شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را شهروندان تهرانی شرکت کننده در رویدادهای ورزش همگانی سال 1396 شامل میشد. نمونه آماری براساس جدول مورگان 384 نفر برآورد گردید که به روش تصادفی انتخاب ...
بیشتر
هدف: هدف از این پژوهش تحلیل اثر نقشهای رسانه اجتماعی بر مشارکت ورزشی با میانجی انواع قابلیتهای مشارکتی است.روش‌شناسی: روش تحقیق از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را شهروندان تهرانی شرکت کننده در رویدادهای ورزش همگانی سال 1396 شامل میشد. نمونه آماری براساس جدول مورگان 384 نفر برآورد گردید که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش شامل پرسشنامه محقق ساخته در مقیاس طیف لیکرت بود. روایی و پایایی ابزارها بر اساس نظر متخصصان (15 نفر)، آلفای کرونباخ (89/0) و شاخصهای برازش مدل مطلوب ارزیابی شد. از نرم‌افزار مدلسازی SmartPLS برای تحلیل دادهها و آزمون فرضیهها استفاده شد.یافته‌ها: در بخش روابط مستقیم مشخص شد که نقش رسانههای اجتماعی به صورت مستقیم اثر مثبت و معنیداری بر نگرش ورزشی، تعاملات ورزشی، مصرف رسانهای ورزشی و مشارکت ورزشی دارند. همچنین نگرش ورزشی، تعاملات ورزشی و مصرف رسانهای ورزشی به صورت مستقیم اثر مثبت و معنیداری بر مشارکت ورزشی دارند. در بخش روابط غیرمستقیم آزمون سوبل نشان داد که نقشهای رسانه اجتماعی با نقش میانجی نگرش ورزشی، تعاملات ورزشی و مصرف رسانهای ورزشی اثر مثبت و معنیداری بر مشارکت ورزشی دارند.نتیجه‌گیری: براساس یافتههای به دست آمده، میتوان گفت که اثر غیر مستقیم رسانه (با میانجی نگرش، تعامل و مصرف) بسیار بیشتر از اثر مستقیم آن بر مشارکت ورزشی میباشد. از این رو رسانهها بدون قابلیت تغییر نگرشی، تعاملی و مصرفی در محتوای خود نمیتوانند اثرگذاری قابل توجهی داشته باشند.
