علی افروزه؛ سید نصراله سجادی؛ مهرزاد حمیدی؛ رسول صادقی
چکیده
هدف:هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل مشارکت پناهندگان افغانستانی در ورزش بود. روششناسی: روش پژوهش در این تحقیق کیفی بود؛ همچنین با توجه به ماهیت تحقیق، رویکرد نظریه زمینهای برای این مطالعه انتخاب گردید. مشارکتکنندگان در این پژوهش با استفاده از نمونهگیری هدفمند و گلوگه برفی و با رویکرد نمونهگیری همگون و در عین حال با رعایت حداکثر ...
بیشتر
هدف:هدف پژوهش حاضر، طراحی مدل مشارکت پناهندگان افغانستانی در ورزش بود. روششناسی: روش پژوهش در این تحقیق کیفی بود؛ همچنین با توجه به ماهیت تحقیق، رویکرد نظریه زمینهای برای این مطالعه انتخاب گردید. مشارکتکنندگان در این پژوهش با استفاده از نمونهگیری هدفمند و گلوگه برفی و با رویکرد نمونهگیری همگون و در عین حال با رعایت حداکثر تنوع نمونهگیری انتخاب شدند. بر این اساس، ۱۸ نفر از ورزشکاران، مربیان افغانستانی و متخصصان این حوزه به عنوان نمونه در این تحقیق در نظر گرفته شدند. به منظور تجزیه و تحلیل دادههای کیفی، از تاکتیک تحلیل محتوای پنهان استفاده گردید. ابزار جمع آوری دادههای پژوهش نیز مصاحبه بود. پس از پیاده سازی، کدگذاریها در سه مرحله کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری انتخابی انجام شد. یافتهها: پس از شناسایی کدهای اولیه و دسته-بندی آنان، ۷۳ مقوله فرعی و ۲۷ مقوله اصلی پدید آمد. مقولاتی از قبیل پذیرش در جامعه و وضعیت سلامتی در طبقه علی، سبک زندگی و وضعیت مدیریتی در طبقه زمینهای، اقتصادی و فرهنگی در طبقه مداخلهگر، تغییر نگرش و اصلاح قانون در طبقه راهبردها و موقلاتی از قبیل توسه سرمایه اجتماعی و توسعه فرهنگی در پیامدها قرار گرفت. نتیجهگیری: به نظر میرسد مسیر توسعه مشارکت ورزشی پناهندگان از مسیر قانون میگذرد، در صورتی که قوانین اصلاح شود و محدودیتها کاهش یابد، دسترسی به فضاهای ورزشی و اجتماعات ورزشی افزایش خواهد یافت، آزادی برای انتخاب نوع و نحوه ورزش شکل خواهد گرفت و توسعهی مشارکت تسهیل خواهد شد.