حمیدرضا گوهررستمی؛ جواد حاجی آقاپور؛ شهرام شفیعی
چکیده
هدف: هدف این پژوهش، بررسی محیط پرورش استعداد جودوکاران نوجوان کشور بود.روششناسی: روش پژوهش توصیفی است که به شکل پیمایشی انجام شد. کلیهی جودوکاران پسر لیگ برتر نوجوانان کشور به صورت تمام شمار (250 نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند.ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامهی استانداردمحیط توسعه استعداد مارتیندال (2008) بود که روایی ...
بیشتر
هدف: هدف این پژوهش، بررسی محیط پرورش استعداد جودوکاران نوجوان کشور بود.روششناسی: روش پژوهش توصیفی است که به شکل پیمایشی انجام شد. کلیهی جودوکاران پسر لیگ برتر نوجوانان کشور به صورت تمام شمار (250 نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند.ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامهی استانداردمحیط توسعه استعداد مارتیندال (2008) بود که روایی محتوایی آن توسط اساتید تربیت بدنی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (94/0) تایید شد. از نرم افزار اس پی اس اس 22 ((spss22 وآزمون دو جمله ای برای مشخص شدن وضعیت هریک از ابعاد و از آزمون فریدمن جهت اولویت بندی ابعاداستفاده شد. همچنین از نرم افزار ایموس22 (Amos22) جهت تحلیل اهمیت هریک از ابعاداستفاده شد.یافتهها: یافته ها نشان داد تفاوت معنی داری در اولویت بندی ابعاد محیط توسعهی استعداد وجود دارد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد میزان اهمیت ابعاد محیط توسعه استعداد به ترتیب بارهای عاملی عبارت از بعد اصول توسعه طولانی مدت (94/0)، بعد تمرکز برتوسعهی بلند مدت (73/0)، شبکهی حمایت محیطی (67/0)، ارتباطات (64/0) و درک شرایط ورزشکار (63/0) هستند.نتیجهگیری: پرورش استعداد و حفظ و نگه داشت آنها، در محیط و بستر خاصی رخ می دهد که توجه به این عوامل بستر ساز می تواند در شکوفایی استعدادهای ورزشی تاثیر گذار باشد. در واقع، بین ابعاد محیط توسعه استعداد؛ بعد ارتباطات دارای وضعیت مناسبی است و سایر ابعاد دارای وضعیت متوسطی هستند که در بین آنها بعد شبکهء حمایت محیطی دارای وضعیت ضعیف تری نسبت به سایر ابعاد بود و باید تمرکز بیشتری روی این بعد و گویه های آن از طرف مدیران ارشد فدراسیون جودو صورت گیرد.