سعید تابش؛ میثم نوری خان یوردی؛ مرتضی دوستی؛ حمید گنجائیان
چکیده
هدف: یکی از وظایف برنامهریزان شهری، توجه به مکانیابی زیرساختهای ورزشی است. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق به تعیین جهات مناسب برای توسعه اماکن و زیرساختهای ورزشی شهر تبریز پرداخته شده است.روششناسی: در این تحقیق از مدل ترکیبی AHP و WLC استفاده شده است. ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانهای و نظرات کارشناسان، پارامترهای ...
بیشتر
هدف: یکی از وظایف برنامهریزان شهری، توجه به مکانیابی زیرساختهای ورزشی است. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق به تعیین جهات مناسب برای توسعه اماکن و زیرساختهای ورزشی شهر تبریز پرداخته شده است.روششناسی: در این تحقیق از مدل ترکیبی AHP و WLC استفاده شده است. ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانهای و نظرات کارشناسان، پارامترهای لازم برای مکانیابی اماکن ورزشی (فاصله از راه ارتباطی، فاصله از اماکن ورزشی، کاربری اراضی، ارتفاع، شیب، جهت شیب، لیتولوژی و گسل) انتخاب شده است و سپس با استفاده از مدل AHP و نظرات کارشناسان به این پارامترها وزن داده شد . در نهایت در نرمافزار IDRISI با استفاده از مدل WLC با هم تلفیق و ترکیب شدهاند.یافتهها: نتایج تحقیق نشان داد شهر تبریز از نظر عوامل محیطی با محدودیتهای زیادی جهت توسعه زیرساختها و خصوصاً زیرساختهای ورزشی مواجه است. مناطق شمالی محدوده شهری تبریز دارای کمترین تناسب؛ و مناطق حاشیه غریی این شهر دارای بالاترین تناسب از نظر ابعاد مکانیابی است.نتیجهگیری: با توجه به وضعیت ژئومورفولوژیکی شهر تبریز و لزوم توجه به پارامترهای مرتبط، لازم است در توسعه زیرساختها و خصوصاً زیرساختها و اماکن ورزشی، پارامترهای تحقیق حاضر در نظر گرفته شود تا ضمن کم کردن هزینهها، از مخاطرات پیشروی زیرساختها جلوگیری شود.