چکیده
هدف: هدف از این مطالعه ارائه الگوی تجاری سازی صنعت فوتبال ایران مبتنی بر توسعه و عملکرد پایدار است.
روش‌شناسی: با توجه به ماهیت اکتشافی تحقیق از روش پژوهش کیفی برای ارائه مدلی مرتبط با موضوع تحقیق استفاده شد. بدین منظور مصاحبه نیمه ساختاریافته با 28 نفر از خبرگان امر صورت پذیرفت. با توجه به استفاده از روش داده بنیاد چامز، نمونة تحقیق به صورت ترکیبی از روش نمونه گیری نظری و گلوله برفی انتخاب شد.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد صنعت فوتبال ایران به دلیل ضعف شدید در سودآوری و تجاری بودن دارای عملکرد پایدار در دو بخش درآمدی و ورزشی نمی باشد. با توجه به نتایج حاصل از کدگذاری تحقیق، موانع و عوامل موثر بر تجاری سازی مبتنی بر توسعه و عملکرد پایدار در سه سطح ساختاری شامل(اقتصادی کلان، اقتصادی خرد، مالکیتی و سرمایه گذاری)، زمینه ای( سیاست گذاری، طرح ریزی و مدیریتی) و نهادی( ورزشی، درآمدی، زیرساخت، مدیریتی) قابل بررسی می باشند.
نتیجه‌گیری: هسته اصلی صنعت فوتبال را باشگاه های ورزشی تشکیل می دهند و از آنجا که تقریباً کل ساختار فوتبال کشور دولتی است، برای تجاری سازی مؤثر مبتنی بر توسعه و عملکرد پایدار در دو بخش ورزشی و درآمدی می بایست با تدابیر مناسب، رعایت الزاماتی و با مد نظر قرار دادن ملاحضات الگوی ارائه شده، زمینه ساز سودآوری نمودن باشگاه ها و در ادامه استقلال مالی و مدیریتی باشگاه را فراهم نمود. تا در نهایت بتوان با کسب این پیش داشته ها، زمینه ساز ورود بهینه باشگاه ها به بازار سرمایه را فراهم نمود.
کلیدواژه‌ها
)