چکیده
هدف: پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر آزادی بیان بر اثربخشی مدیریت راهبردی با نقش میانجی قلدری سازمانی در وزارت ورزش و جوانان انجام گرفته است.
روش‌شناسی: روش تحقیق آمیخته (کیفی و کمی) بوده و از منظر روش گرد‌آوری داده‌ها توصیفی است که به شکل میدانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل همه کارکنان ستادی وزارت ورزش و جوانان بود (800=N) و با استفاده از جدول مورگان، حداقل حجم نمونه 260 نفر تعیین شده و نمونه گیری به روش نمونه گیری طبقه ای انجام گرفت. ابزار اندازه‌گیری این پژوهش شامل سه پرسشنامه اثربخشی مدیریت راهبردی نیک نژاد (1394) و پرسشنامه آزادی بیان امرالهی و بیوکی (1396) بود که بعد از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که که در وزارت ورزش و جوانان متغیر اثربخشی مدیریت راهبردی به طور معناداری در وضعیت نامناسب و میانگین آزادی بیان به طور معناداری پایین تر از متوسط قرار دارد. همچنین، ارتباط مثبت و معناداری بین آزادی بیان و اثربخشی مدیریت راهبردی وجود دارد (01/0=Sig). در نهایت، نتیجه مدل معادلات ساختاری تحقیق نشان داد که اثر آزادی بیان بر اثربخشی مدیریت راهبردی مستقیم و معنادار است.
نتیجه‌گیری: برای دستیابی به سازمانی اثربخش و برنامه محور، توجه به عوامل مرتبط با منابع انسانی ضروری است که یکی از مهمترین این عوامل ایجاد بسترهای لازم برای آزادی بیان در سازمان است.
کلیدواژه‌ها
)